《， Pt. 2》歌词

[00:00:02] ริมไกรลาศ, Pt. 2 - พร ภิรมย์

[00:00:06] Written by：พร ภิรมย์

[00:00:08] ฝ่ายพยัคฆ์พยายาม

[00:00:11] จะขย้ำกินเหยื่อ

[00:00:14] แม่โคเริ่มได้กลิ่นเสือ

[00:00:17] เรี่ยวแรงไม่เหลือเริ่มอ่อน

[00:00:19] สงสารแม่โคครวญคราง

[00:00:23] หมดหนทางหนีทัน

[00:00:25] สบัดหางหน้าหัน

[00:00:28] บอกเสือให้ผลันใจผ่อน

[00:00:31] แม่เสือเอยแม่เสือ

[00:00:34] โปรดจงเชื่อสัจจะ

[00:00:37] ใช้ขันติธรรมมะ

[00:00:40] โปรดฟังวาทะเราก่อน

[00:00:42] เราขอร้องสักครั้ง

[00:00:45] กลับไปสั่งลูกรัก

[00:00:48] ท่านคอยเราสักพัก

[00:00:51] แล้วเราจะกลับย้อน

[00:00:54] มาเป็นภักษาหาร

[00:00:57] เพื่อให้ท่านได้กิน

[00:00:59] เราเป็นสัตว์มีศีล

[00:01:02] ไม่เล่นลิ้นหลอกหลอน

[00:01:05] เรามีลูกรักเหลือ

[00:01:08] เหมือนแม่เสือรักลูก

[00:01:11] คิดฝังปลูกปรานี

[00:01:13] เราต่างก็มีลูกอ่อน

[00:01:16] พยัคฆ์ใหญ่ได้ฟัง

[00:01:19] เห็นจริงจังสัจจะ

[00:01:21] เลยยอมละหันหลัง

[00:01:24] ให้โคไปสั่งลูกก่อน

[00:01:27] ฝ่ายแม่โคตัดคุ้ง

[00:01:30] มาท้ายทุ่งพบลูก

[00:01:33] เล่าความทุกข์ให้ลูกฟัง

[00:01:36] แล้วหันหลังวิ่งย้อน

[00:01:38] โคถือใจสัจจะ

[00:01:41] ลูกโคก็กตัญญู

[00:01:44] วิ่งตามแม่มาสู่

[00:01:47] ที่เสือยืนอยู่อ้อนวอน

[00:01:49] แม่เสือขาอย่าแค้น

[00:01:52] ข้าขอตายแทนแม่ข้า

[00:01:55] ข้าถือมั่นกตัญญูตา

[00:01:58] แม่เสือจงอย่าเคืองค้อน

[00:02:01] แม่เสือใหญ่ได้คิด

[00:02:04] เลยหักจิตปลงตก

[00:02:07] นึกเห็นอกแม่โค

[00:02:09] ว่าโอ้โอ๋ลูกอ่อน

[00:02:13] จงกลับเสียเถอะคืนถิ่น

[00:02:15] เราไม่กินเจ้าแน่

[00:02:18] ทั้งลูกแม่โคษา

[00:02:21] เราขอลาเจ้าก่อน

[00:02:24] อนิสงน์อะไร

[00:02:27] เสือจึงไม่กินโค

[00:02:29] ใคร่จะโง่ไม่กิน

[00:02:32] ต่างกลับมีศีลสังวรห์

[00:02:35] สัตว์บางตัวกลัวบาป

[00:02:38] มนุษย์ไม่ทราบใจสัตว์

[00:02:40] รู้จักผลัดหนักเบา

[00:02:43] ไม่เหมือนคนบางเหล่าศีลกร่อน

[00:02:46] ริมไกรลาศหิมพานต์

[00:02:49] ก็จบนิทานคำกลอน